Przygotuj miasto do wiosny

    Drzewa należą do nasadzeń kształtujących krajobraz. Nadają one cechy unikalnego charakteru różnym miejscom wśród zabudowań. Są dominującymi elementami przestrzennymi pod względem wizualnym, a także zielonymi płucami miasta. Uzupełniając walory architektury, tworzą miejski ład przestrzenny. Przez maskowanie nieciekawych miejsc, stwarzają warunki prywatności i przyjemnego otoczenia. Jeśli na ukształtowane, piękne drzewa czekać trzeba przez pokolenia, to utracić można je o wiele wcześniej. Żeby do utraty drzew nie doszło, należy je systematycznie pielęgnować i traktować jak członka społeczności miejskiej.
Drzewa w warunkach naturalnych, same dostosowują się do zmniejszających się możliwości fizjologicznych i statycznych przez zrzucanie gałęzi niepotrzebnych, wręcz szkodliwych. Jednak drzewo posadzone w mieście, musi być pielęgnowane przez człowieka.
    W miejskich krajobrazach, niewłaściwie zastosowane lub źle prowadzone drzewa, mogą stać się przeszkodą. Często dochodzi do zakłóceń pomiędzy drzewem, a infrastrukturą miejską, co powoduje zagrożenie dla środowiska i ludzi.

    Szczuczyński drzewostan uliczny, z braku pielęgnacji, koliduje z napowietrznymi liniami energetycznymi, telekomunikacyjnymi oraz ścianami budynków.
Ze względów bezpieczeństwa, pielęgnacja jest szczególnie istotnym zabiegiem na drzewach rosnących przy ulicach, w odniesieniu do drzew wyrośniętych, uszkodzonych, zagrzybionych etc. Pamiętać przy tym należy, że zbyt intensywne cięcie, przez usuniecie powyżej 50% korony masy asymilacyjnej, jest równoznaczne ze zniszczeniem drzewa. Do czynników pielęgnacyjnych, ani do kultury, nie należą szkodliwe działania człowieka, przy upartym obijaniu plakatami dojrzałych drzew pięknego kasztanowca. Cztery kasztany i brzozy, posadzone vis a vis synagogi przy ul. Kilińskiego 22, (mała, spalona przez Niemców 21.09.1939 r.) przez długie lata spokojnie służyły człowiekowi, tworząc piękno tego miejsca. Co jest teraz, obrazuje zdjęcie.
Jeżeli samodzielnie nie realizujemy obowiązku pielęgnacji, nie mamy szacunku do przyrody i środowiska, to zmusić nas do tego może i powinna ochrona prawna.
    Szczuczyński drzewostan nie jest odmładzany, a jego stan wzdłuż reprezentatywnych ulic: Szczuki, Kilińskiego i Łomżyńskiej jest opłakany. Tu ok. 90 % nasadzeń należy wykarczować, ze względu na ich obumieranie, o czym świadczą widoki starych, często żałośnie skoślawionych drzew o zdeformowanych koronach, ażurowych pniach porośniętych grzybami. Są to oczywiste dowody wieloletnich zaniedbań. Tym bardziej, że szczuczyńskie bezwartościowe, ale z dużymi przyrostami drzewa wymagają, co dwa lata, a najlepiej corocznego cięcia i czyszczenia.

    Koniec zimy, czyli początek marca, przy dodatniej temperaturze 7° C, to doskonały czas na zimowe cięcie drzew. Cięcia te powinny być wykonane narzędziami ostrymi, w celu uzyskania gładkich powierzchni ran. Rany te, po cięciu trzeba bezwzględnie zabezpieczyć maścią Funaben 03 PA. Ostatecznie można użyć farby emulsyjnej (ciemnej) z domieszką grzybobójczego środka Topsin M70WP.
    Z powodów fizjologicznych, najwłaściwsza pora cięcia przypada w okresie lata, po pełnym rozwoju liści. Wówczas dzięki aktywności drzew najlepiej wykorzystane są mechanizmy ochronne wokół nasad ciętych gałęzi. Ma to szczególne znaczenie w pielęgnacji gatunków drzew, które przy cięciu wiosną, reagują wylewaniem soków (płaczem), jak: brzoza, klon, orzech. Również dobrą porą na cięcie tych drzew jak i bardzo słabych tzw. drzew-weteranów jest okres tuż po opadnięciu liści, kiedy większość pokarmów została już przemieszczona do gałęzi, pnia i korzeni.
    Dbając o estetykę miasta trzeba pamiętać, że tę estetyczną formę, poza jego architekturą, pomaga w zdecydowanie dużym stopniu tworzyć zieleń miejska. Ma ona wpływ na nasze samopoczucie, ale jednocześnie, jest walorem poznawczym i wychowawczym dla najmłodszych. Czy właściciel pasa drogowego 61, Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, potrafi nas zrozumieć?

Zapewne mieszkańcy chcieliby pozbyć się starych, śmiecących drzew i mieć chociażby na wspomnianych ulicach nowe nasadzenia, np.: klonu kulistego, wiśni osobliwej, rubinii białej lub podobnych drzew ozdobnych i niekłopotliwych w utrzymaniu. 
A wszystko po to, aby po odejściu kolejnej zimy, otworzyć okno i z radością zawołać: Witam cię wiosno! Przyjdź! Stworzyłem ci azyl w moim mieście, żebyś bawiąc się w jego drzewostanie, rozwijała nam oazę zbawczej zieleni.

                   Tekst i foto: STS

tylko w e-Grajewo.pl